آب پاکی مسئولان دولتی و دستگاه قضا بر فضاسازی اصحاب فتنه 88

پورمحمدی: اقدام دختران موسوی جوسازی رسانه‏ای بود

آیت الله لاریجانی: جریان فتنه انگار نمی‌خواهد دامنش را جمع کند؛ ما به برخورد با فتنه مفتخریم

خطاب به مخالفان خارج نشین اظهار کرد: ما در برخورد با فتنه هیچ تردید به خود راه ندادیم، الان هم راه نمی‌دهیم؛ زیرا برخورد با فتنه وظیفه قوه قضاییه بود. شرمساری بر آنهایی است که موجب هزینه برای نظام شدند و دشمنان به وسیله شما به این کشور و منافع آن طمع ورزیدند.

واکنش های صریح و قاطعانه مسئولان ارشد دولت یازدهم و رییس قوه قضاییه در برابر جوسازی های رسانه ای انجام شده طی یک هفته گذشته نسبت به دختران یکی از سران فتنه منجر به سرخوردگی گسترده ای در میان اقلیت افراطی حامی دولت جدید گشته است، جریانی که سعی دارد تا تمام 18 میلیون رای به رییس جمهور جدید را یک رای «سیاسی» قلمداد کند و در این راستا طی روزهای گذشته حملات خود به آقای روحانی را تشدید کرده است.

سابقه تحریم های غرب با کشور های دیگر چه کرده است؟

پاکستان نیز در مقابل تحریم های آمریکا ایستاد!!!

روندی که امروز غرب در مقابل فعالیت هسته ای ملت ایران پیش گرفته است و محور آن را تحریم قرار داده است در مقابل برخی کشورهای دیگر نیز آن را امتحان نموده است. روندی که در مقابل آن کشورها نیز بی ثمر ماند. متن زیر به بررسی اثر گذاری یا بی اثری تحریم های غرب بر روند توسعه و هسته ای شدن پاکستان می پردازد.

ایران تنها کشوری نیست که به دنبال فعالیت هسته ای است و برای رسیدن به اهداف هسته ای خود هزینه می دهد. بلکه کشورهای دیگری نیز در این راه قدم گذاشته اند و در این مسیر موانعی در مقابل راه خود دیده اند. از جمله این کشورها که قدم در این مسیر گذاشته اند می توان به دو کشور هند و پاکستان در همسایگی کشور ایران اشاره کرد که تا سال 2000 با آمریکا در این زمینه دست و پنجه نرم می کرده اند. البته میان فعالیت های هسته ای ایران و فعالیت های هسته ای هند و پاکستان یک تفاوت عمده دیده می شود و آن تفاوت در اهداف آنهاست. هدف ایران از انرژی هسته ای انرژی صلح آمیز هسته ای است اما هدف هند و پاکستان دست یابی به سلاح هسته ای است. اما در مسیر دست یابی به هدف خود موانع مشترکی داشته اند و سرانجام توانسته اند در مقابل تحریم ها سربلند بمانند و به هدف خود دست پیدا کنند.

آزمایش هسته ای پاکستان و وضع تحریم های جدید

علی رغم این تحریم ها پاکستان فعالیت های هسته ای خود را ادامه می دهد. و سرانجام در سال 1988 پاکستان اولین بمب هسته ای خود را آزمایش می کند. پس از این آزمایش ایالات متحده از طریق شورای امنیت سازمان ملل تحریم های جدیدی را علیه پاکستان وضع می کند.

او هدف از این تحریم ها را در موارد زیر تعریف می کند:

1. متوقف کردن آزمایش های هسته ای
2. امضا کردن CTBT بلافاصله و بدون هیچ پیش شرطی
3. عدم آزمایش سلاح هسته ای
4. متوقف کردن تولید موادی که قابلیت شکاف هسته ای دارند و می توان برای تولید سلاح هسته ای از آنها استفاده کنند.
5. تعهد به (FMCT) مبنی بر عدم تولید مواد با قابلیت شکاف هسته ای جهت تولید سلاح نظامی
6. رسمی کردن نگهداری مواد هسته ای خود
7. کاهش تنش های دوطرفه با کشمیر

   

مفاد این تحریم های عبارتند از :

دولت یازدهم و بستن پنجره های شرق به سیاست خارجی ایران

آفتی دیگر از سیاست نزدیک شدن به آمریکا

جمهوری اسلامی ایران همواره بر سیاست استقلال طلبانه خود تاکید داشته است؛ از همین رو همواره با روابط نیمه جانی را با کشورهای غربی داشته است. در وجود پنجره هایی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی بسیار مفید است از همین رو همواره کشورهای شرقی خصوصا روسیه و چین مورد توجه بوده اند؛ این روند در دولت یازدهم دچار مشکل شده است به گونه ای که بدون تغییر در روابط با غربی ها زمزمه های گلگی شرقی ها نیز به گوش می رسد.

آنچه مسلم است اینکه ما باید در سیاست خارجی به سمت توازن پیش برویم و بتوانیم بین شرق و غرب توازنی بر اساس واقعیت‌های موجود و وزن حقیقی هر کدام از کشورها در فرآیندهای استراتژیک سیاست خارجی خود برقرار نمائیم.  ذکر این نکته ضروری است که در تعامل با غرب و شرق باید مراقب رفتار های بی منطق و استعماری آنان بود روسیه نیز مانند غرب رفتار های غیر منطقی بسیار داشته است و اعتماد مردم ایران را به خود سلب نموده است اما توجه به شرق تنها به عنوان پنجره هایی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی و ایجاد توازن در مقابل غرب مد نظر می باشد. و از آنجا که اصل در سیاست خارجی ما بر استقلال کامل است باید توجه داشته باشیم که رسیدن به این مطلوب تنها در سایه  افزودن بر توان داخلی در ابعاد مختلف علمی، تکنولوژیک، اقتصادی، نظامی، اجتماعی و ... ممکن است. و توجه به خارج چه شرق باشد و چه غرب، چندان مطلوب ما نیست و واقعیتهای سیاسی جهان نیز بر این نکته تمرکز دارند که اساس قدرت هر کشوری از درون آن تامین می‌شود و پیوستگی‌های خارجی امری ثانویه در ارزیابی قدرت و توانایی کشورها محسوب می‌شوند. لذا بهتر است که دولتمردان علاوه بر توجه به مسئله توازن در سیاست خارجی، بخش بیشتری از وقت خود را صرف بهبود اوضاع داخلی نمایند. که امروزه در حقیقت حلقه مفقوده سیاست خارجی ما در این نقطه قرار دارد.

گزارش خواندنی اندیشکده امریکایی از تعامل امریکا با ایران

اندیشکده آمریکایی «شورای آتلانتیک» در مقاله‌ای به قلم «نیکولاس بِرنز» عضو هیئت مدیره این اندیشکده و همچنین از اعضای ارشد اندیشکده «بلفر» نوشت: در حالی که تندروهای کنگره در حین تعطیلی دولت حق آن را زیر پا گذاشتند، دیپلمات‌های وزارت امور خارجه فرسنگ‌ها دورتر اقدامی بسیار سازنده را در ژنو پیش بردند.

مذاکره‌کنندگان ایران و آمریکا، بدون بوق و کرنا، مذاکرات برنامه هسته‌ای رو به رشد ایران را که مدت‌ها به تعویق افتاده بود را به انجام رساندند. آنها اولین نشست خود را به عنوان «اساسی و آینده‌نگرانه» تشریح کردند. در گفتگوهای دیپلماتیک، این بدان معنا است که شروع بسیار خوبی داشته‌اند. رئیس‌جمهور «اوباما» و وزیر امور خارجه «جان کری» چالش هسته‌ای ایران را به عنوان اولویت اول بین‌المللی آمریکا در سال آینده دانسته‌اند. اگر آنها بتوانند به توافقی دست یابند که ایران را از تسلیحات هسته‌ای دور کند، موفقیت بزرگی خواهد بود. برای کسب این موفقیت، آنها باید دو راهبرد متضاد را در تعادل نگه‌دارند.

■ آمریکا با فشار به توافق با ایران نمی‌رسد

■ غرب نباید تا زمانی که تهران با آینده بدون سلاح هسته‌ای توافق نکرده، تحریم‌های اصلی را بردارد

■ بدون کمک کنگره و اسرائیل مذاکرات بی‌نتیجه خواهد بود

■ کنگره باید تحریم‌های جدید را معلق کند

■ با حمایت کنگره از اوباما، می‌توان راه‌حلی دیپلماتیک یافت

خط مرکز مذاکرات، لکه‌دار نشدن عزت و شرف ملت ایران است

ملت ایران با دست خالی با دولت متجاوز عراق جنگید

ایران از ابتدای انقلاب تاکنون حدود ۳۰۰ هزار نفر از هموطنانمان به شهادت رسیدند.

در دوران اشغالگری آمریکا در عراق نزدیک به یک میلیون نفر براثر ناامنی و بمب‌گذاری کشته شدند.

خط مرکز مذاکرات، لکه‌دار نشدن عزت و شرف ملت ایران است

ملت ایران همواره ثابت کرده که اهل کوتاه آمدن نیست.

حمایت گسترده مردم ایران از مسئله هسته‌ای در سال‌های گذشته موجب شد تا تعداد سانتریفیوژ‌ها از صفر به ۲۰ هزار عدد برسد.

دولت روحانی فضای مذاکره را احساسی نکند

دولت روحانی نباید فضای مذاکره را احساسی کند و سطح انتظارات مردم را افزایش دهد،

دولت نباید همه تخم‌مرغ‌هایش را در سبد مذاکره بگذارد.

نباید کلید حل همه مشکلات را در مذاکره دید

باید بخشی از مشکلات را از طریق مدیریت صحیح، بخشی دیگر را از طریق اقتصاد مقاومتی و یا مذاکره حل و فصل کرد.