سابقه تحریم های غرب با کشور های دیگر چه کرده است؟
پاکستان نیز در مقابل تحریم های آمریکا ایستاد!!!
روندی که امروز غرب در مقابل فعالیت هسته ای ملت ایران پیش گرفته است و محور آن را تحریم قرار داده است در مقابل برخی کشورهای دیگر نیز آن را امتحان نموده است. روندی که در مقابل آن کشورها نیز بی ثمر ماند. متن زیر به بررسی اثر گذاری یا بی اثری تحریم های غرب بر روند توسعه و هسته ای شدن پاکستان می پردازد.
ایران تنها کشوری نیست که به دنبال فعالیت هسته ای است و برای رسیدن به اهداف هسته ای خود هزینه می دهد. بلکه کشورهای دیگری نیز در این راه قدم گذاشته اند و در این مسیر موانعی در مقابل راه خود دیده اند. از جمله این کشورها که قدم در این مسیر گذاشته اند می توان به دو کشور هند و پاکستان در همسایگی کشور ایران اشاره کرد که تا سال 2000 با آمریکا در این زمینه دست و پنجه نرم می کرده اند. البته میان فعالیت های هسته ای ایران و فعالیت های هسته ای هند و پاکستان یک تفاوت عمده دیده می شود و آن تفاوت در اهداف آنهاست. هدف ایران از انرژی هسته ای انرژی صلح آمیز هسته ای است اما هدف هند و پاکستان دست یابی به سلاح هسته ای است. اما در مسیر دست یابی به هدف خود موانع مشترکی داشته اند و سرانجام توانسته اند در مقابل تحریم ها سربلند بمانند و به هدف خود دست پیدا کنند.
آزمایش هسته ای پاکستان و وضع تحریم های جدید
علی رغم این تحریم ها پاکستان فعالیت های هسته ای خود را ادامه می دهد. و سرانجام در سال 1988 پاکستان اولین بمب هسته ای خود را آزمایش می کند. پس از این آزمایش ایالات متحده از طریق شورای امنیت سازمان ملل تحریم های جدیدی را علیه پاکستان وضع می کند.
او هدف از این تحریم ها را در موارد زیر تعریف می کند:
- متوقف کردن آزمایش های هسته ای
- امضا کردن CTBT بلافاصله و بدون هیچ پیش شرطی
- عدم آزمایش سلاح هسته ای
- متوقف کردن تولید موادی که قابلیت شکاف هسته ای دارند و می توان برای تولید سلاح هسته ای از آنها استفاده کنند.
- تعهد به (FMCT) مبنی بر عدم تولید مواد با قابلیت شکاف هسته ای جهت تولید سلاح نظامی
- رسمی کردن نگهداری مواد هسته ای خود
- کاهش تنش های دوطرفه با کشمیر
مفاد این تحریم های عبارتند از :
- متوقف کردن هرگونه کمک خارجی به این کشور (کمک انسانی، غذا و مواد کشاورزی)
- متوقف کردن هرگونه فروش تجهیزات نظامی به این کشور و لغو لیسانس هایی که برای تولید برخی از کارخانه ها داده شده است.
- متوقف کردن هرگونه تعهد و گارانتی از طرف نهادهای دولتی آمریکا با این کشور.
- صادر کردن دستور جدید مبنی بر متوقف کردن هر گونه وام از سمت بانکهای آمریکایی به این دو کشور
- جلوگیری از صادرات هرگونه کالایی که مصرف مشترک بین مقاصد نظامی و استفاده های شهروندی از آن می شود.
کشورهایی که می خواهند به انرژی هسته ای دست پیدا کنند در ابتدا می توانند دو راه را انتخاب کنند. یا انرژی هسته ای را از دیگران بگیرند و در این زمینه به غرب وابسته باشند و یا اینکه بخواهند در این زمینه استقلال داشته باشند و خودشان غنی سازی را انجام دهند تا به این ترتیب مانع از نفوذ بیگانگان در نقاط مهم (انرژی) خود شوند. در صورتی که کشوری راه دوم را انتخاب کند با تحریم های غرب روبرو می شود. وقتی که در مقابل تحریم ها قرار بگیرند باز نیز دو راه در پیش رو دارند. یا باید تحریم ها را بپذیرند که در این صورت غرب آنها را به تدریج به سمت همان راه اول یعنی عدم استقلال در غنی سازی سوق می دهد و یا باید در مقابل این تحریم ها بایستد. اگر کشوری در مقابل تحریم ها ایستادگی کرد باید تا انتهای مسیر را طی کند سپس از موضع قوت با غرب برخورد کند یعنی بعد از اینکه به هدف خود رسید دیگر غرب در برابر آن کاری نمی تواند بکند و در مقابل کار انجام شده قرار گرفته است. در خصوص پرونده جمهوری اسلامی ایران نیز منتها خواسته آمریکا از ایران عدم وجود ایران است زیرا همچنان که شاهد هستیم اصلا آمریکا جمهوری اسلامی را به عنوان یک کشور به رسمیت نمی شناسد و اگر ما در مقابل آمریکا و تحریم ها عقب نشینی کنیم نهایت تحریم ها عدم وجود ماست اما در مقابل ما می توانیم در این مسیر بر فعالیت های خود سرعت بخشیم و وقتی به نهایت مسیر یعنی تکمیل چرخه غنی سازی رسیدیم طرف مقابل را در برابر عمل انجام شده قرار دهیم و آن را وادار به عقب نشینی کنیم.
