دولت یازدهم و بستن پنجره های شرق به سیاست خارجی ایران

آفتی دیگر از سیاست نزدیک شدن به آمریکا

جمهوری اسلامی ایران همواره بر سیاست استقلال طلبانه خود تاکید داشته است؛ از همین رو همواره با روابط نیمه جانی را با کشورهای غربی داشته است. در وجود پنجره هایی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی بسیار مفید است از همین رو همواره کشورهای شرقی خصوصا روسیه و چین مورد توجه بوده اند؛ این روند در دولت یازدهم دچار مشکل شده است به گونه ای که بدون تغییر در روابط با غربی ها زمزمه های گلگی شرقی ها نیز به گوش می رسد.

آنچه مسلم است اینکه ما باید در سیاست خارجی به سمت توازن پیش برویم و بتوانیم بین شرق و غرب توازنی بر اساس واقعیت‌های موجود و وزن حقیقی هر کدام از کشورها در فرآیندهای استراتژیک سیاست خارجی خود برقرار نمائیم.  ذکر این نکته ضروری است که در تعامل با غرب و شرق باید مراقب رفتار های بی منطق و استعماری آنان بود روسیه نیز مانند غرب رفتار های غیر منطقی بسیار داشته است و اعتماد مردم ایران را به خود سلب نموده است اما توجه به شرق تنها به عنوان پنجره هایی برای سیاست خارجی جمهوری اسلامی و ایجاد توازن در مقابل غرب مد نظر می باشد. و از آنجا که اصل در سیاست خارجی ما بر استقلال کامل است باید توجه داشته باشیم که رسیدن به این مطلوب تنها در سایه  افزودن بر توان داخلی در ابعاد مختلف علمی، تکنولوژیک، اقتصادی، نظامی، اجتماعی و ... ممکن است. و توجه به خارج چه شرق باشد و چه غرب، چندان مطلوب ما نیست و واقعیتهای سیاسی جهان نیز بر این نکته تمرکز دارند که اساس قدرت هر کشوری از درون آن تامین می‌شود و پیوستگی‌های خارجی امری ثانویه در ارزیابی قدرت و توانایی کشورها محسوب می‌شوند. لذا بهتر است که دولتمردان علاوه بر توجه به مسئله توازن در سیاست خارجی، بخش بیشتری از وقت خود را صرف بهبود اوضاع داخلی نمایند. که امروزه در حقیقت حلقه مفقوده سیاست خارجی ما در این نقطه قرار دارد.